pierwszej części poradnika dla przyszłych twórców kryminałów pisałam o trzech aktach, które składają się na fabułę kryminalną. Oto one:
Akt I: poznajemy ofiarę, jesteśmy świadkami zabójstwa, poznajemy detektywa, który będzie chciał rozwikłać zagadkę. Najważniejszymi pytaniami, nurtującymi czytelnika stają się: „Kto to zrobił?” i „Dlaczego ten ktoś to zrobił?„. Bohaterowie są zaprezentowani w sposób bardzo ogólny; ich czyny są ważniejsze niż głębia charakterów.
Akt II: zawiera już szczegóły (ukazuje, w jaki sposób osoby, miejsca i wydarzenia nawiązują do siebie nawzajem). Czytelnik ma więc swoje podejrzenia, zgaduje motywy, oskarża kolejnych bohaterów. Przede wszystkim jednak, poszukuje wskazówek. W najlepszych kryminałach wszystkie możliwe wskazówki są dobrze ukryte, ale obecne, tak by uważny czytelnik mógł odkryć sprawcę
Akt III: to czas na rozwiązanie zagadki, które musi pasować zarówno do tego, co ogólne, jak i do tego, co szczegółowe. Zakończenie w sposób wyczerpujący wyjaśnia motywy antagonistów i odkrywa prawdziwą sekwencję wydarzeń (jako opozycja wobec tego, co wydaje się, że mogło się wydarzyć). Wszystkie puzzle muszą do siebie pasować.
Zdjęcie: sxc.hu
Powiązane wpisy:
Strzelba Czechowa i jak ją zawiesić na ścianie na 6 sposobów
Chcesz zwiększyć napięcie? Zawieś akcję.
Nieoczekiwany zwrot akcji na 6 sposobów
Jak napisać powieść przygodową (1)
