ierzemy je za pewnik. W końcu piszemy je przez całe życie, nawet się nie zastanawiając, jak. A przecież są wszystkim, co mamy. Zdania. Nie możemy dać czytelnikowi nic więcej. Najdłuższy tekst zaczyna się od zdania i na zdaniu się kończy. Każde zdanie jest po to, by przekonać do lektury kolejnego. Każde się liczy.
ontrast przyciąga uwagę. Jest jak zimna lemoniada w gorący dzień. Jak ostry refren po lirycznej zwrotce. Jak czerwony płaszczyk w czarno-białym filmie. Kontrast to, obok powtórzenia, najważniejsza zasada kompozycji. Wzmacnia opowieść, wywołuje emocje i zwiększa siłę perswazji. Jak wykorzystać moc kontrastu? Czytaj dalej →
aczarowana dorożka, zaczarowany dorożkarz, zaczarowany koń. Powtórzenie to podstawowa zasada sztuki. Wprowadza harmonię, nadaje rytm, potwierdza spójność. Nie tylko poeci, ale i malarze czy kompozytorzy wykorzystują moc powtórzeń. To, co powtarzasz, zyskuje znaczenie symboliczne.
iąta Symfonia Beethovena. Marsz Mendelssohna. All you need is love Beatlesów. Pamiętasz pierwsze nuty tych utworów? Złowieszcze. Podniosłe. Radosne. Kochamy te pierwsze nuty. Nigdy nam się nie nudzą. Natychmiast wpadają w ucho. Nie sposób ich zapomnieć. Takie właśnie powinno być dobre otwarcie wpisu na blogu. Mocne, energiczne, wciągające.
Napisałeś świetny tytuł tekstu i wygrałeś pierwszą rundę walki o uwagę czytelnika. Kliknął i właśnie przebiega oczyma pierwsze 50 słów. Teraz nie możesz odpuścić. Czytaj dalej →
a kartach Twojej opowieści nie grasuje żaden psychopata? Nie udało Ci się stworzyć kochanków, którzy płoną z namiętności? A może Twoje dialogi nie są wcale zabawne, choć bardzo Ci na tym zależało? Nie przejmuj się. Tego wszystkiego nie ma też w Małym Księciu. Niewielkiej książeczce, która dotychczas sprzedała się w 200 milionach egzemplarzy i od lat nie spada z pierwszego miejsca na liście bestsellerów, wyprzedzając Harry’ego Pottera i Władcę Pierścieni. Zamiast pytać Za co kochamy „Małego Księcia?”, spytajmy Za co kochamy opowieści? Czytaj dalej →
ytuł w Internecie odrywa się od tekstu i niczym sprzedawca namawia czytelnika, by przeczytał to, co napisałeś. Przekomarza się, wabi, szokuje. Nigdy dotąd tak wiele nie zależało od tytułu. To być albo nie być Twojego tekstu. Poznaj sprawdzone sposoby na klikalny tytuł oraz mechanizmy psychologicznę, które zmuszają nas do kliknięcia. Czytaj dalej →
yłeś kiedyś na zagraconym strychu? Można tam odnaleźć prawdziwe skarby. Welon ślubny babci, Twój pierwszy zeszyt od matematyki, ale i przepalone lampki choinkowe czy kubeł z resztkami zeschniętej farby. Żeby dotrzeć do skarbów trzeba przekopać się przez stertę śmieci. Czy Twój tekst przypomina zagracony strych? Czytelnik musi przebrnąć przez linijki zbędnych słów, by dotrzeć do tego, co ważne? Czas zabrać się za odgruzowywanie! Czytaj dalej →
łum ludzi, grupa demonstrantów, zgraja dzieci. Takie określenia niewiele mówią czytelnikowi. Jak wyglądają demonstranci? Jakie hasła skandują? Co widnieje na transparentach? Kogo dostrzegłoby w tym tłumie oko kamery? Dziewięćdziesięcioletnią staruszkę? Matkę z dzieckiem na ręku? Demonstracja aż huczy od dźwięków, takich jak pisk klaksonów, wycie syren, ochrypnięte okrzyki dobiegające z megafonów. Jak ujarzmić scenę zbiorową? Czytaj dalej →
udujesz napięcie tak, jakbyś nadmuchiwał balonik. Nie możesz wypuścić z niego powietrza ani przekłuć go zbyt szybko. Dodaj więcej powietrza. I jeszcze więcej. Spraw, by myśli czytelnika krążyły tylko wokół Twojej opowieści. Jednak balonika nie da się rozciągać w nieskończoność. W odpowiednim momencie musi pęknąć.
ialog ożywi każdą opowieść i przeniesie czytelnika do Twojego świata. Pod warunkiem, że Ty staniesz się niewidzialny, a czytelnik będzie mógł podglądać i podsłuchiwać bohaterów, jakby stał obok nich. Jak to osiągnąć? Obserwuj bohaterów i pozwól czytelnikowi ich obserwować.
ogoda to żywioł, który zaskakuje nawet meteorologów, ale pisarz może przygotować dla swoich bohaterów taką prognozę, która zawsze się sprawdzi. Magia pisania o pogodzie polega na tym, że nie potrzeba wielu słów, by czytelnik wiedział, jak się czuje bohater. A dzięki zmiennej aurze Twoja opowieść stanie się klimatyczna.
ażda opowieść składa się ze scen, nanizanych jak koraliki na sznurek. Scena to kapsuła czasu. Pozwalasz czytelnikowi ją otworzyć, by przeniósł się wraz z Tobą w inne miejsce i czas. Nie tłumaczysz za wiele, pozwalasz mu przeżyć przygodę wraz z bohaterem. Jak napisać wciągającą scenę?