Jeśli miałabym wskazać najważniejszy cel opowiadania historii, byłoby nim: wywołanie obrazu w głowie czytelnika. W tekście obraz maluje się konkretnymi słowami, głównie rzeczownikami. Im bardziej szczegółowe, tym bardziej obrazowe. Poznaj 4 sposoby, by doprecyzować słowa.
Spis treści:
Co to jest obrazowy rzeczownik
Jak doprecyzować słowa na 4 sposoby
Co to jest obrazowy rzeczownik
Obrazowy rzeczownik to konkretne słowo, które opisuje to, co widzimy, np. „jabłko” lub jeszcze lepiej – „papierówka”. To drugi, obok dynamicznego czasownika, filar dobrego stylu, dzięki którym każde zdanie staje się opowieścią w miniaturze oraz podstawa storytellingu.
Jak doprecyzować słowa na 4 sposoby
W życiu bohatera nie ma rzeczy i spraw tak błahych czy banalnych, że nie warto by im było poświęcić szczegółowego określenia. Kraciasty płaszcz Sherlocka Holmesa czy baryłka z miodem Kubusia Puchatka to z pozoru drobne atrybuty tych bohaterów, bez których nie potrafilibyśmy sobie ich wyobrazić.
Przed Tobą 4 sposoby, dzięki którym doprecyzujesz słowa.
Jednostki miary, wagi, czasu
Niech bohater kupuje pół kilo wołowiny, odmierza dwa metry tkaniny, wyjeżdża na urlop na dziesięć dni. Dzięki takim z pozoru nic nie znaczącym szczegółom czytelnik nabiera wrażenia, że przebywa w świecie, w który można uwierzyć.
Nazwy własne
Czasami warto napisać, jak brzmi tytuł gazety, którą bohaterka przegląda u fryzjera, czy jak nazywa się jej ulubiony krem. Ten zabieg sprawi, że świat literacki wyda się czytelnikowi bliski, na wyciągnięcie ręki.
Liczba pojedyncza
Kiedy tylko to możliwe używaj liczby pojedynczej, a nie mnogiej. Zamiast pisać o tłumie ludzi tłoczących się pod kasą biletową, lepiej wybierz kilku spośród nich. Każda grupa składa się z jednostek, dlatego jeśli będziesz chciał to ujednolicić, pisząc np. „dzieci płakały”, czytelnik wyczuje fałsz.
Doznania zmysłowe
Bohater nie może żyć w świecie, w którym poranna kawa nie pachnie, szampon do włosów się nie pieni, a kotlet nie skwierczy na patelni. Obrazowe rzeczowniki powinny odwoływać się do zmysłów: smaku, zapachu, słuchu, dotyku.
Twoja historia nie może jednak utonąć w powodzi szczegółów. Nie każdy naszyjnik w szufladzie jest ważny – tylko ten, który bohaterka dostała od ojca na osiemnaste urodziny. Wyobraź sobie, że jesteś operatorem filmowym: wyostrzasz pewne elementy na pierwszym planie, a inne – niech majaczą gdzieś zamglone w tle.
Więcej na temat obrazowych rzeczowników przeczytasz w mojej książce Magia słów.
Przeczytaj także:
6 figur retorycznych, które zasypią czytelnika szczegółami
Dynamiczny czasownik. Co to jest i jak ubarwia styl
autorka książek specjalistycznych i beletrystycznych, doktor nauk humanistycznych, certyfikowana trenerka biznesu
4 komentarze do „Obrazowy rzeczownik. Co to jest i jak ubarwia styl”
Nie rozumiem ,o co chodzi w opisaniu pojedynczych jednostek ,a nie całej grupy.Czy mogę prosić o przykład?
Tak, oczywiście. Jeśli np. pisze Pan o tłumie, to najlepiej wybrać z niego osobę lub kilka osób i krótko opisać ich zachowanie. Czytelnikowi łatwiej utożsamić się z jednostką niż z tłumem. Więcej na ten temat w tym wpisie. Tam też znajdzie Pan więcej przykładów.
Dzień dobry,
czy poleciłaby Pani jakis poradnik, gdzie znajdę przykłady zarówno pozytywne, jak i negatywne? Np odnośnie tego tematu – jak dobrze opisywac szczegóły, a jak źle.
Pozdrawiam.
Trudno byłoby odnaleźć jakiś konkretny tytuł, ale przytoczę przykład z książki Chlapanie atramentem, w którym autorki pokazują, jak wygląda tekst z nadmiarem ozdobników:
Chłopak zjechał jak szalony po błotnistym, usianym muldami stoku i warknął głośno:
– Chciałbym zjechać jeszcze raz, no proszę.
– Nie możesz – syknęła jego tolerancyjna matka ochrypłym głosem. – Pora na kolację.
– No dobrze, mamo – zawył naburmuszony chłopiec.